Midis arkitekturës së Rilindjes dhe Pavarsisë Shqiptare: në Campomarino ekspozita e Luzati-t.

(përktheu nga italishtja në shqip: Brunilda Ternova)

Ditën e dielë, më 28 korrik në orën 19:00, pranë Pallatit Norante, seli e Institutit të Kulturës së Campomarino (arbërisht: Këmarini), do të përurohet ekspozita artistike e titulluar “Nikolla Idromeni – Personazh i Arkitekturës së Rilindjes dhe Pavarësisë Shqipëtare” (ita: “Nikola Idromeno - Personaggio dell’Architettura del Rinascimento e dell’Indipendenza Albanese”) e konceptuar dhe nën kujdesin e  Dr. Skënder Luzatit nga Tirana.

Inaugurimi i ekspozitës  – që do të qëndrojë e hapur duke nisur nga data 28 korrik deri me 30 korrik, nga ora 19:00 deri me 21:00, –  do të zhvillohet me anë të një konference të kryesuar nga kuratori Skënder Luzati, autor i monografisë homonime mbi urbanistikën dhe arkitekturën e qytetit të Shkodrës, libër i cili edhe do të prezantohet përpara publikut me këtë rast.

Profesor Luzati ka mbuluar pozicionin e Sekretarit të parë të Shoqatës së Arkitektëve, ka qënë anëtar i Lidhjes së Artistëve të Shqipërisë dhe ka zhvilluar aktivitetin e tij pranë Akademisë së Shkencave duke punuar për dymbëdhjetë vjet në fushat e studimit të arkitekturës. Në kërkimet e tij, përfshih këtu edhe tezën e doktoraturës, i ka dedikuar një vend të shquar veprave të artistit shkodran Nikollë Idromeno –  personalitet poliedrik që kreu studimet e Arteve të Bukura në Venecia e i cili ishte një novator i madh në fushën e arkitekturës, planifikimit urban, pikturës, fotografisë dhe skenografisë shqiptare.

Kjo veprimtari, e sponsorizuar nga Ministria e Kulturës, përfaqson një moment të thellimit kulturor dhe historik dedikuar origjinës albanofone të Campomarino-s (arbërisht: Këmarini),.

“Është emocionuese të kemi në sallonin tonë kulturor një mysafir si Dr. Luzati i cili, me kumtesen e studimeve të tij, do të na lejojë të përjetojmë një fazë historiko-ekonomike të Shkodrës me rëndësi jetike në kontekstin e Rilindjes dhe Pavarësisë Shqiptare. Figura e Idromenos do të mbahet mend dhe do të festohet sepse ishte vendimtare në kontekstin e arkitekturës së atij momenti historik duke u karakterizuar nga një kapacitet i madh krijues.” – u shpreh këshilltarja Giuseppina Occhionero.

Falë Presidentes së shoqatës “Borgo Antico”, zonjës Costanza Carriero, një kampion  përfaqësues i ekspozitës do të ekspozohet përgjat rrugëve të Paese Vecchio – Hora a Vjetër, me rastin e Natës së Bardhë të Solidaritetit të shtunën më datë 27 korrik. Veprimtaria, e cila përforcon lidhjet midis dy brigjeve të Adriatikut e në veçanti midis rajonit të Molise-s, Shkodrës dhe Tiranës, si rezultat i sinergjisë ndërmjet Ministrisë së Kulturës dhe Shoqatës “Borgo Antico” të Campomarino-s, u organizua nga zonja Maria Assunta Fazzano ndërkohë që përgatitjet për ekspozitën u kryen nga zonja Giovanna Raspa – të dyja bashkarisht konsulente të Formez/PA te Rajonit të Molise-s.



Link në gjuhën italiane: http://arberiaitalia.blogspot.it/2013/07/nikola-idromeno-personaggio.html

Princess Marina of Greece and Denmark dressed in Arvanitas/Albanian (of Greece) costume.

Princess Marina of Greece and Denmark dressed in Arvanitas/Albanian (of Greece) costume. She was the daughter of Prince Nicholas of Greece and Denmark and Grand Duchess Elena Vladimirovna of Russia. In 1934, she married Prince George, Duke of Kent, the fourth son of King George V of the United Kingdom and Mary of Teck. ///

Princesha Marina e Greqisë dhe Danimarkës e veshur me kostum Arvanitas / Shqiptar të Greqisë. Ajo ishte e bija e princit Nikolla i Greqisë dhe Danimarkës dhe e grand dukeshës Elena Vladimirovna të Rusisë. Në vitin 1934, ajo u martua me Princin George, Duka i Kentit, i biri i katërt i Mbretit George V i Mbretërisë së Bashkuar dhe Marisë së Teck.

 

Albert Pike

Albert Pike një nga Masonët më të mëdhenj e më të njohur botëror shkruan: " Gjuha helene ka pasur veç një pasardhëse, greqishten moderne. Shqipja, e folur në Ilirinë dhe Epirin e lashtë, ofron një problem që askush nuk është në gjendje ta zgjidhë. Gjuhëtarët nuk mund të pajtohen nëse ajo është kelte, apo ilirishte e vjetër, apo një dialekt i pavarur i folur para çdo migrimi arian, ose tâtarike apo trake, apo kryesisht indo-europiane apo ariane. Profesor Pott mendon se shqiptarët janë ilirët, kjo është përgjigjeja më e mirë edhe për emrin Pellazg. Ai thotë se ilirët nuk ishin as gotikë, as sllav, as finik (grupi racor i finlandezëve) apo turq, e asgjë tjetër, në fakt, veçse autoktonë." ____________
Irano-Aryan Faith and Doctrine As Contained in the Zend-Avesta. Albert Pike Kessinger Publishing, LLC; Facsimile of 1924 (ribotuar Janar , 1992)

Albert Pike (December 29, 1809–April 2, 1891) was an attorney, Confederate officer, writer, and Freemason. Pike is the only Confederate military officer or figure to be honored with an outdoor statue in Washington, D.C. (in Judiciary Square) mostly due to his masonic connection with President Andrew Johnson, who pardoned Pike for treason after the American Civil War.
He first joined the Independent Order of Odd Fellows in 1840 then had in the interim joined a Masonic Lodge and become extremely active in the affairs of the organization, being elected Sovereign Grand Commander of the Scottish Rite's Southern Jurisdiction in 1859. He remained Sovereign Grand Commander for the remainder of his life (a total of thirty-two years), devoting a large amount of his time to developing the rituals of the order. Notably, he published a book called Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry in 1871, of which there were several subsequent editions.

Actor Jim Belushi and director Stan Dragoti unpublished photography.

The newspaper "Illyria" - located in the US - has published on 27 November 2012, an unpublished historic photography of the two leading figures in the world of American and international film industry: actor Jim Belushi and director Stan Dragoti both of Albanian origin. The artists have posed dressed in traditional costume of southern Albania, and the photography was taken in California in 1985, at a time when few people knew of their Albanian origin. Jim Belushi is originally from Korça while Stan Dragoti is originally from Dragoti located in Tepelena. On the occasion of the Flag Day, the newspaper had published a number of historical articles in a beautiful parade of greetings and congratulations from individuals, families, businesses and recognized organizations in Albanian-American community in the USA. /// 

Il giornale "Illiria" – situato negli USA - ha pubblicato il 27 novembre 2012, una fotografia storica e inedita di due figure di spicco nel mondo del cinema americano e internazionale: l’attore Jim Belushi e il regista Stan Dragoti entrambi di origini albanesi. Gli artisti hanno posato vestiti nel costume tradizionale del sud dell'Albania, e la fotografia è stata scattata in California nel 1985, in un'epoca in cui poche persone sapevano delle loro origini albanesi. Jim Belushi è originario di Korça mentre Stan Dragoti è originario di Dragoti situato in Tepelena. In occasione del Giorno della Bandiera, il giornale aveva pubblicato una serie di articoli storici in una bella parata di saluti e felicitazioni da parte di individui, famiglie, imprese e organizzazioni riconosciute nella comunità albanese negli Usa. ///

Gazeta shqiptaro-amerikane “Illyria” botoi më 27 nëntor 2012, një foto historike të pabotuar më parë të dy figurave të shquara shqiptaro-amerikane në botën e kinematografisë, Jim Belushi dhe Stan Dragoti. Të dy artistët kanë pozuar me veshje popullore të Shqipërisë së jugut në Californi, në vitin 1985, në një kohë kur pak kush mes shqiptarëve dinte ndonjë gjë për prejardhjen e tyre. Jim Belushi është me origjinë nga Korça ndërsa Stan Dragoti me origjinë nga Dragoti i Tepelenës. Me rastin e Ditës së Flamurit, gazeta kishte botuar një mori shkrimesh historike në një paradë të bukur përshëndetjesh e urimesh të individëve, familjeve, bizneseve dhe organizatave më njohura të komunitetit shqiptaro-amerikan.

Gaius Plinius Secundus (Plini Plaku 23-79 e.s.) "Naturalis Historia" Vell. VI.

Gaius Plinius Secundus, i njohur si Plini Plaku (23-79 e.s.), një natyralist romak i famshëm që botoi në vitin 77 e.s. serinë madhështore prej 37 vëllimesh për historinë natyrore të titulluar "Naturalis Historia". Në vëllimin VI të këtij libri, ai shkruan:
Latin: “Ex quo aparet æternum litterarum usum. In Latium eas attulerunt Pelasgi.”
Italian: “Da questo risulta l’uso perpetuo delle lettere dell’alfabeto. Nel Lazio le portarono i Pelasgi (le lettere dell’alfabeto).”
English: " This results in the perpetual use of the letters of the alphabet. In Lazio (the letters of alphabet) were carried by the Pelasgians.”
Albanian: “Nga kjo rezulton një përdorim i vazhdueshëm i shkronjave të alfabetit (gjuhës së shkruar). Në Lazio ata që i sollën ishin Pellazgët (shkronjat e alfabetit)”.

 

Petizione contro le modifiche della Storia sotto la supervisione delle autorità statali turche

Alla Cortese Attenzione:

Al PRESIDENTE DELLA REPUBBLICA DEL KOSOVO, Signora AHTIFETE JAHJAGA
Al PARLAMENTO DELLA REPUBBLICA DEL KOSOVO
Al GOVERNO DELLA REPUBBLICA DEL KOSOVO
All’ACCADEMIA DELLE SCIENZE DELLA REPUBBLICA DEL KOSOVO

Per presa conoscenza:

Del PRESIDENTE DELLA REPUBBLICA DELL’ALBANIA, Signor BUJAR NISHANI
Del PARLAMENTO DELLA REPUBBLICA DELL’ALBANIA
Del GOVERNO DELLA REPUBBLICA DELL’ALBANIA
Dell’ACCADEMIA DELLE SCIENZE DELL’ALBANIA

Di recente in Kosovo, è stato aperto il dibattito riguardo “la revisione della Storia” ed il bisogno di una Storia propriamente nazionale, nella quale gli eventi e le personalità sarebbero trattati secondo i fatti storici e gli argomenti necessari multi-scientifici.

I fatti storici e gli argomenti scientifici sono eventi e momenti essenziali nella Storia di una nazione. Loro non possono essere cambiati tramite l’intervento estero, specialmente quando si tratta dei rapporti tra un Impero occupante ed una nazione occupata, dopo una resistenza che rappresenta una pagina brillante non solo nella storia degli albanesi, ma anche quella dell'Europa stessa.
L'occupazione ottomana causò una voragine nella storia della nazione albanese, interrompendo il normale processo storico del suo sviluppo. Questa occupazione distacco con violenza gli albanesi dall'Europa e causò drammi e tragedie indelebili nella memoria storica della nostra nazione. Noi, non possiamo riconciliarsi mai con tutto ciò e condanniamo i tentativi di alcuni pseudo-storici e di  certi segmenti politici, i quali, tentano di presentare i lunghi secoli di occupazione ottomana come un periodo di convivenza pacifica ed armoniosa.

I  vari pascià, militari e altri ufficiali dell'impero ottomano, inclusi i primi ministri che hanno prestato servito in esso, indipendentemente dalla loro origine non hanno nessun valore per la nostra Storia nazionale albanese.  La Storia dell'Albania non è né una storia di rinnegati e nemmeno una storia di servitori, ma è una storia di resistenza sotto la guida di Giorgio Castriotta Skanderbeg. È una storia di insurrezioni e di lotte per la libertà, una storia di sacrifici per la salvezza della lingua, della cultura e della nostra identità. È una storia di tentativi titanici per un Risorgimento Nazionale, per la scrittura in lingua albanese, di tentativi e sacrifici innumerevoli per la libertà, l'indipendenza e la sovranità nazionale. È una storia di continui tentativi degli albanesi per vivere in libertà con il loro Stato, la loro cultura e la loro identità - come tutti gli altri popoli civilizzati dell'Europa. I tentativi per architettare una Storia inesistente, con pseudo storici e pseudo commissioni statali, coordinati secondo un oscuro progetto politico, non è al servizio né della pace e della vera amicizia tra i popoli, e nemmeno ad un futuro che ci porta pace ed armonia. I tentativi di interpretare la Storia in base al funzione del potere e non in funzione della verità scientifica, sono pericolosi e mettono dei punti interrogativi al nostro futuro.

La modifica arbitraria della Storia, accontentando l'appetito della diplomazia turca, crea un precedente pericoloso: dopo alcuni anni anche la Serbia può richiedere di essere proclamata come una semplice amministratrice in Kosovo e di essere valutata in termini positivi per quello che concerne la libertà, l'indipendenza e la cultura della nostra identità.

La pace basata sulla verità è un'esperienza che ha aiutato molto i popoli a capire il passato, senza negare, nascondere o distorcere le verità storiche.” La verità è indiscutibile”, disse Winston Churchill. La storia dell'Europa ha molti esempi simili e con queste stesse premesse debba essere scritta anche la nostra Storia. Ed è proprio questa pace - che si basa sulla verità storica - che dobbiamo ambire anche noi, in modo che il popolo albanese e quello turco, come popoli pacifici che vogliono la libertà, costruiscano i loro rapporti di cooperazione reciproca.
L’obbiettivo della Storia deve essere sempre la verità e l'attuazione di questa verità storica nel dovuto contesto e in attinenza con i principi metodologici che ha la scienza della storiografia. Le richieste della modifica della Storia non sono state prevenute come risultato di motivazioni  scientifiche, scoperte o di fatti nuovi, né secondo il bisogno di nuove rigorose interpretazioni scientifiche, ma sono prevenute come risultato di pressioni da parte dello Stato turco sul governo del Kosovo e su alcuni storici manipolati e disinformati sugli autentici lavori scientifici.
Tutta la nostra Storia, scritta sia dagli autori albanesi che quelli stranieri, testimonia il contrario di quello che ci offre la commissione del ministero e degli esperti turchi, secondo i quali nel periodo dell'occupazione ottomana non c'erano state perpetuate crimini, violenze, oppressione e genocidio.
La lunga occupazione ottomana di quasi cinque secoli è stata violenta, durante la quale si sono effettuate uccisioni, massacri e una continua violenza, mentre gli albanesi erano il popolo più perseguitato dell'impero. Basti accennare ad un unico fatto: di tutte le lingue delle popolazioni che gli ottomani avevano occupato, solamente la lingua albanese era bandita e messa fuori legge. Anche solo questo fatto ci dimostra il genocidio dell'impero ottomano contro gli albanesi, contro la nostra cultura e identità. Noi non possiamo nascondere le verità storiche! Non possiamo dimenticare i tentativi ed i sacrifici innumerevoli degli eroi del Risorgimento albanese per l'apertura della prima scuola albanese laica il 7 marzo 1887 a Korça.

Fortunatamente, il destino degli albanesi fuori dai confini dell'impero ottomano e degli Arberesh d'Italia è stato diverso. Loro riuscirono ad aprire in diaspora le prime scuole e i centri importanti didattici, diventando promotori del Risorgimento della nostra cultura e dell'identità nazionale albanese. Le modifiche storiche che tentano la riabilitazione dell'occupazione ottomana, sono un gioco pericoloso che apre una profonda ferita sulla nostra coscienza nazionale. Queste modifiche con esperti turchi costituiscono una aggressione culturale che attacca il midollo spinale della nazione, sono un'offesa inaccettabile per gli albanesi e con conseguenze per il nostro futuro e l'identità della nostra nazione. Oramai tutti noi sappiamo che ogni intervento nella Storia secondo scenari politici prestabiliti minaccia il DNA della nazione albanese.

Noi abbiamo auspicato e desideriamo che i rapporti tra albanese e turchi incluso i loro rispettivi Stati, siano amichevoli, sinceri e nell'interesse dei nostri popoli, ma come diceva Aristotele “Amicus Plato, sed magis amica veritas” (Platone è mio amico, ma la verità è ancora più mia amica).
In nome della verità storica, chiediamo al governo e al Parlamento del Kosovo, alle istituzioni culturali responsabili, agli accademici ed agli storici di non tradire la loro coscienza professionale e nazionale, ma di rivedere questa decisione arbitraria e totalmente antinazionale, annullando il lavoro della commissione interstatale per la revisione della Storia dell'Albania e di permettere agli storici di svolgere il loro indipendente lavoro scientifico secondo i principi e la metodologia della storiografia e non secondo interessi, ordini e volontà politiche dell'odierno governo turco.

Gruppo iniziatore:

Ardian Ndreca (filozof, Universiteti Urbaniana në Rome, Itali)
Anton Berishaj (kritik i letërsisë, poet, Universiteti i Prishtinës)

Akil Koci (Kompozitor, muzikolog)
Adem Gashi (shkrimtar)
Agron Tufa (shkrimtar, Universitetit i Tiranës)
Artan Shkreli (arkitekt)

Agron Gjekmarkaj (kritik i letërsisë, Universiteti i Tiranës)
Anton Gojcaj (shkrimtar)

Arian Krasniqi (dramaturg)
Aleksandër Çipa (kryetar i Unionit të Gazetareve, poet, publicist)

Agreta Gashi (mjeke, Universiteti i Prishtinës)
Antonio Gashi (violonçelist, Universiteti i Prishtinës)

Aida Dismondy (poete)
Ardian Haxhaj (shkrimtar)

Afrim Krasniqi (politolog, Universiteti i Tiranës)
Arbana. F. Xharra (publiciste, gazetare)

Avni Zogiani (aktivist i shoqërisë civile, publicist)
Albert P. Nikolla (antropolog, Universiteti i Tiranës)

Aljula Jubani (albanologe, Universiteti i Tiranes)

Angjelin Shtjefni (Universiteti i Tiranës)
Arlind Dobërdolani (student)
Anila Malile (diplomate)
Adnan Mustafa (farmacist)
Alfred Duka, avokat)

Alda Bregasi (kardiologe, Universiteti i Yale)
Asllan Muharremi (përkthyes)
Beqë Cufaj (shkrimtar, publicist)
Brunilda Ternova ( gazetare, përkthyese)
Bujar Kapllani (skulptor)
Begzad Baliu (albanolog, Universiteti i Prishtinës)
Bardhyl Matraxhiu (kritik, Universiteti i Tiranës)
Bardh Frangu (shkrimtar, publicist)
Behar Gjoka (shkrimtar, studiues),
Bardhyl Londo (poet, Mjeshtër i Madh)
Blerina Suta (kritike e letërsisë, Universiteti Aleksander Xhuvani)
Donika Gervalla-Schwarz (veprimtare, publiciste)
Daut Demaku (shkrimtar)
Dorian Koçi (publicist, Universiteti i Tiranës)
Durim Çaça (poet)
Eugjen Merlika (publicist, shkrimtar)

Elida Buçpapaj (poete, publiciste)
Edita Kuçi Ukaj (publiciste, përkthyese)
Entela Kasi (shkrimtare, presidente Albanian Pen Center)

Erion Hasanbelliu (inxhinier elektrik)

Franco Altimari (albanolog, zv. Rektor, Universiteti i Kalabrisë, Itali)
Femi Cakolli (kritik letrar)
Flutura Açka (shkrimtare)

Flaka Surroi (publiciste, )

Francesco Marchianò (pedagog në Spezzano Albanese Calabri)
Fahri Xharra (publicist)
Fatmir Terziu (shkrimtar, kritik arti)

Flamur Shehu (kompozitor, Mjeshtër i Madh)
Gëzim Gurga (albanolog, Universiteti i Palermos, Itali)
Giuseppina Turano (albanologe)

Gëzim Alpioni (sociolog, Universiti i Birmingham-it)
Gezim Basha (poet, përkthyes)
Gjon Berisha (historian, Instituti i Historisë)

Gjergj Filipaj (gazetar, shkrimtar)
Gjon Keka (publicist)

Gjergj Bajram Kabashi (publicist)
Halil Haxhosaj (shkrimtar, kritik letrar)

Ismail Kadare (shkrimtar)
Iris Elezi (regjisore)
Imer M. Mushkolaj (publicist)
Isak Ahmeti (albanolog, shkrimtar)

Ilire Zajmi-Rugova (shkrimtare, gazetare)
Irena Gjoni (poete)
Ismail Rugova (bibliotekar, përkthyes)
Jahja Drançolli (historian, ligjërues)
Jonila Godole (përkthyese, shkrimtare)

Kujtim M. Shala (kritik i letërsisë, Universiteti i Prishtinës)
Kole M. Berisha (ish kryetar i parlamentit të Kosovës, publicist),

Kolec Traboini (poet, kineast)
Lazer Stani (shkrimtar)
Lucia Nadin (albanologe)
Lush Culaj (historian, Instituti Albanologjik i Prishtinës)
Leonard Seiti poet)

Ledia Dushi (poete, përkthyese)

Lis Bukuroca (Naser Aliu) (publicist)
Lediana Stillo (poete, përkthyese)

Matteo Mandalà (albanolog, Universiteti i Palermos, Itali),
Majlinda Bregasi (albanologe, Universiteti i Prishtinës)
Martin Berishaj (politikolog, Universiteti i Lublanës)
Monica Genesin (albanologe, Universiteti i Salentos – Lecce, Itali)
Maks Velo (piktor)
Mentor Quku (historian i letërsisë)
Migena Kapllani (arsimtare)
Mira Tafani (arsimtare)

Ndue Ukaj (kritik i letërsisë, shkrimtar)

Natasha Lushaj (poete, kritike letrare)
Ndue Gjika (shkrimtar)
Nexhat Latifi (biznismen)
Persida Asllani (kritike e letërsisë, Universiteti i Tiranës)
Pandeli Çina (mjek)
Preveza Abrashi (mjeke, Universiteti i Prishtinës)
Prend Buzhala (shkrimtar, kritik i letërsisë),

Petrit Palushi (shkrimtar, kritik letrar)
Peter Tase (përkthyes)
Petrit Ruka (poet, kineast)

Qibrie Demiri- Frangu (poete, Universiteti i Prishtinës)
Qazim Namani (historian)
Romeo Gurakuqi (historian, UET)
Rudolf Marku (shkrimtar)

Romeo Çollaku (shkrimtar, përkthyes)
Ragip Syla (shkrimtar)
Rita Salihu (poete, veprimtare)
Rexhep Shahu (poet, publicist).

Sali Bashota (poet, pedagog në Universitetin e Prishtinës)
Skender Zogaj (shkrimtar, publicist)

Skender Buçpapaj (publicist)
Sabit Rrustemi (poet)

Shaban Sinani (studiues dhe historian i letërsisë)
Sadik Bejko (poet)

Shaip Emerllahu (drejtor i Manifestimit “Ditët e Naimit, poet)

Shpend Bengu (Pedagog i historise se artit dhe multimedias)
Shpend Sollaku Noe ( shkrimtar)

Trina Gojani (poete, përkthyese)
Uk Lushi (shkrimtar, publicist)

Visar Zhiti (poet, Mjeshtër i Madh)
Vlora Baruti (muzikante)

Virgjil Kule (publicist, studiues)
Vladimir Beja ( Ish komandat i flotës)
Visar K. Berisha (mjek, Universiteti i Prishtinës)

Zenel Kelmendi (ish rektor i Universitetit të Prishtinës)
Zef Gjeta ( ILB)

Xhavit Beqiri (poet, Universiteti i Prishtinës)
Xhemal Ahmeti (kritik letrar, publicist).

La lista completa dei firmatari: 


Ardian Ndreca (filozof, Universiteti Urbaniana në Rome, Itali)
Anton Berishaj (kritik i letërsisë, poet, Universiteti i Prishtinës)
Akil Koci (Kompozitor, muzikolog)
Adem Gashi (shkrimtar)
Anila Kraja, violiniste, ambasadorja e FAO-s
Artan Haraqia (gazetar)
Agron Tufa (shkrimtar, Universitetit i Tiranës)
Artan Shkreli (arkitekt)
Agron Gjekmarkaj (kritik i letërsisë, Universiteti i Tiranës)
Anton Gojcaj (shkrimtar)
Arian Krasniqi (dramaturg)
Arben Rugova (gazetar, publicist)
Avni Dervishi (politikolog)
Aleksandër Çipa (kryetar i Unionit të Gazetareve, poet, publicist)
Agreta Gashi (anesteziologe, Universiteti i Prishtinës)
Antonio Gashi (violonçelist, Universiteti i Prishtinës)
Aida Dismondy (doktorante)
Ardian Haxhaj (shkrimtar)
Afrim Krasniqi (politolog, Universiteti i Tiranës)
Arbana. F. Xharra (publiciste, gazetare)
Avni Zogiani (aktivist i shoqërisë civile, publicist)
Albert P. Nikolla (antropolog, Universiteti i Tiranës)
Aljula Jubani (albanologe, Universiteti i Tiranes)
Angjelin Shtjefni (Universiteti i Tiranës)
Arlind Dobërdolani (student)
Anila Malile (diplomate)
Adnan Mustafa (farmacist)
Alfred Duka, avokat)
Alda Bregasi (kardiologe, Universiteti i Yale)
Asllan Muharremi (përkthyes)
Asllan Dibrani  Gazetar ,publicist, piktor dhe veprimtar
Agim Gjakova (shkrimtar)
Arben Ndreca (filolog)
Albana M. Lifschin, shkrimtare
Adelina Meta, soprano
Alfred Beka, gazetar
Abdullah Konushevci, shkrimtar, përkthyes
Agron Gashi, kritik i letërsisë, prozator
Arif Molliqi, shkrimtar
Arben Çokaj, publicist
Arif Kryeziu, artist
Ajshe Rexhbogaj, gazetare
Arben Rugova, publicist, gazetar
Afërdita Dervishi, inxhiniere, studiuese, Universiteti 'Biznesi' Prishtinë
Aferdita Daka
Anila Bodini, violiniste - Itali)
Ardita Hajdari, Instituti i Historisë
Ana Kove, shkrimtare, përkthyese
Anila Dekovelli Ciccone, piktore
Aleko Likaj, shkrimtar Bordo, France.
Agim Muhaxheri, gazetar
Adrian Gecaj, arkitekt
Aida Haziri, mësuese, Londer
Arqile Gjata, krijues
Armand B. Babo
Agron Nilo, oficer
Agustino Giordano, publicist, Itali
Albulena Sadikaj, profesoreshe e gjuhës angleze
Ali Hertica, magjistër i shkencave politike
Altin Ahmeti, gazetar
Agata Cetta, dizajnere grafike
Armend Kabashi, inxhinier i informatikes
Arben Sejdiu, afarist, ish-UCK
Ard Islami, artist, instrumentist
Ardi Koçi, student (Universiteti i Komos, It)
Armend Hetemi, jurist
Arsino Nilo, matematikane
Artan Berisha
Ajet Nuro (publicist - Montreal, Kanada)
Alban Dobruna (Instituti i Historisë)
Alfred Cako (publicist)
Avdulla Kenaci-gazetar,Kanada
Adriatik Zeqiri, letrar
Altin Kocaqi , student ne Fakultetin e Historise - Tirane
Agim Ternova, aktivist ne Forumin për Demokraci - NY, ShBA
Andre Gojani
Adi Rama
Antony Haki Beka, përkthyes
Ardian Z. Kamberi, gazetar
Arben Ndreca
Albert Sadiku
Antoneta Tupeci
Aleks Lusha
Arben Kryemadhi
Ariana Naska
Arben Rugova (gazetar)
Arif Kryeziu
Albert Karaj
Agustin Pali
Arber Vukaj
Albert Tanushi
Achille Altimari
Ana Haxhia
Anton Gecaj, arsimtar
Astrit Tzani
Arjeta Gecaj
Anila Hanxhari, poete
Artan Nikaj
Arbina Gecaj, ekonomiste
Ardian Kamberi (gazetar)
Agim Kada
Alban Lepaja
Ali Daci - Studiues dhe publicist
Anton Kqira
Arbnor Simon Lumezi
Arben Malvataj
Arber Cokaj
Altina Ahmeti (gazetar)
Aferdita Dauti -Heilman
Anila Mato Petrovski, juriste
Arben Llalla, historian
Arif Molliqi (shkrimtar)
Andrea Ejlli
Arben Kqira (jurist)
Agron Shabani- Publicit dhe Politolog
Agim Mehmeti, mesues, Lyon
Andi Cabiri
Ardian Pernoka
Avni Billalli Jurist - Studiues Antar i Kryesisë se Shoqatës Trojet e Arbrit
Avni Kurshumliu
Argjend Osmani
Albana Alia
Aida Pema Himci,drejtoj aktivitet privat
Adrian Pernoka
Andi Çabiri
Antoneta Tupeci-Schöffel
Albert Jakaj
Albert Keraj
Anton Gjergji (student)
Arjeta Nezaj
Adem Ajvazi Historian Podujev
Arber Prenaj
Anton Gecaj
Anila Hanxhari (poete)
Armand B. Babo
Armand B. Babo
Agim Mehmeti Mesimdhenes i Gjuhes Angleze/Lyon
Adela Caushi, përkthyese
Agron Kelmendi (Sociolog dhe Psikolog
Beqë Cufaj (shkrimtar, publicist)
Brunilda Ternova ( gazetare, përkthyese)
Bujar Kapllani (skulptor)
Begzad Baliu (albanolog, Universiteti i Prishtinës)
Bardhyl Matraxhiu (kritik, Universiteti i Tiranës)
Bardh Frangu (shkrimtar, publicist)
Behar Gjoka (shkrimtar, studiues)
Bardhyl Londo (poet, Mjeshtër i Madh)
Blerina Suta (kritike e letërsisë, Universiteti Aleksander Xhuvani)
Blerim Grubi, profesor i violes, Universiteti i Tetovës dhe UP
Bardhyl Meta, publicist
Baki Ymeri  Shkrimtare ,poet ,publicist ,gazetar
Bardhoka Juniku
Dr.sc.Brikena Smajli, (poete, studiuese e letersis)
Bexhet Huruglica, afarist
Broz Simoni, shkrimtar
Bekim Toçani, poet, gazetar
Brikene Ceraja-Beka, poete
Blerina Kushta, project consultant – Itali
Brahim Avdyli, shkrimtar, gazetar
Blerim Grubi, violist - Universiteti i Tetovës dhe Universiteti i Prishtinës
Bardhec Ademaj
Bekim Prenaj
Bukuria Bushati
Bernardina Mjeda, arsimtare
Besa Geci, juriste
Burim Aliu
Bashkim Buxhovi
Blerta Hoti
Berlinda Frokaj
Brunilda Doko
Blerina Xhaxhaj
Besnik R. Bardhi
Blerta Hoti
Berat Bardiqi
Besa Geci
Besian Ukshini
Canë Zhuja
Qerim Dalipi-Historian- Kerqov- Profesor ne Universitetin e Tetovës
Cezarin Toma (shkrimtar - Itali)
Çun Paluca
Donika Gervalla-Schwarz (veprimtare, publiciste)
Daut Demaku (shkrimtar)
Dorian Koçi (publicist, Universiteti i Tiranës)
Durim Çaça (poet)
Donika Kaçinari, profesoreshe
Diella Çitaku, gazetare
Demush R. Avdimataj, piktor
Drenusha Elshani
Dionis Koliçi, inxhinier i naftes
Donika Ndreu, agronome
Denada Dinçi, mesuese
Demush Zefi, gazetar
Diana Muço
Dita Dauti
Duke Braca
Dritan Lumani
Dibran Idriz Gashi, Mr. i elektrikes
Dede Ndoja
Darina Zeqiri
Dukagjin Palushi
Dile Binaj, Universiteti i Prishtines
Diana Lumi
Dod Pepkola Studiues
Dhorka Dhamo, historiane arti
Dhimiter Kokaveshi
Ded Ndoja (mësues)
Eugjen Merlika (publicist, shkrimtar)
Elida Buçpapaj (poete, publiciste)
Edita Kuçi Ukaj (publiciste, përkthyese)
Entela Kasi (shkrimtare, presidente Albanian Pen Center)
Edon Qesari, doktorant “Universita degli Studi Roma Due – Itali”
Edlira Dedja, pianiste, anëtare e Parlamentit te komunës se Neuchâtel-it - Zvicër
Elena Kocaqi, pedagoge, historiane
Elsa Musacchio, shkrimtare, mësuese dhe studiuese e gjuhës arbëreshe
Etnor Canaj, arkeolog
Etmond Guri, kryetar i Federatës se Shoqatave Shqiptare - Greqi
Ekrem Meta, drejtor AAF trasport
Emanuel Bajra, analist i sistemit bankar
Eridon Lamenborshi, ekonomist
Era Kollçinaku, gjimnaziste
Edmond Shallvari, shkrimtar
Emin Eddie Egriu
Ernest Luma
Emirjana Fili
Erida Cela Perlala
Edona Bashota
Enver Sulaj –Profesor, Poet, publicist
Emin Fazlija- Jurist - Kryetar i Beslidhjes Kombëtare Demokratike shqiptare
Engjell Qato
Enkeleida Goga
Edon Rizvanolli
Ermal Sulaj
Ermira I Haliti
Edi J Marniku
Eduard Q. Gashi
Ermal Petushi, publicist
Engjell Duzhmani (arkitekt)
Eva Brinja, inxhiniere mekanike
Edson Ukaj
Eris Gjermeni nepunes, Bashkia Durres
Emirjana Fili
Edona Bashota
Era Kollcinaku
Franco Altimari (albanolog, zv. Rektor, Universiteti i Kalabrisë, Itali)
Femi Cakolli (kritik letrar)
Ferdane Lloncari, Inxhininjere e diplomume e Arkitektures
Flutura Açka (shkrimtare)
Flaka Surroi (publiciste, )
Francesco Marchianò (pedagog në Spezzano Albanese Calabri)
Fahri Xharra (publicist)
Fatmir Terziu (shkrimtar, kritik arti)
Flamur Shehu (kompozitor, Mjeshtër i Madh)
Fehmi Rexhepi (historian, Instituti i Historisë)
Fitim Rifati, Instituti i Historisë
Frrok Kristaj, publicist dhe shkrimtar
Flurans Ilia, shkrimtar, publicist, përkthyes
Fabiola Kashi, mësuese
Fadil Hoxha, specialist i teknologjise se informacionit, menaxher
Ferdinand Beqollari, ndihmesmjek
Ferdane Lonçari, arkitekte
Franc Kurti, inxhinier
Fran Buzhala, shkrimtar
Fatmir Ilazi, ekonomist, USA
Fred Nase, artist
Fatmir Sulejmani
Fatlume Gashi (studente e edukimit)
Fakete Rexha (shkrimtare - France)
Frang Dushaj, fotograf
Fatjon Pajo, shkrimtar
Fatbardh Marku (piktor)
Fuat Memeli, gazetar
Frang Dushaj
Festim Liti, shkrimtar dhe publicist
Fatbardh Marku
Fatmir Lazo
Flora Morina
Festim Liti
Fatmir Ymeri
Florian Karaj
Flamur Shala
Fatbardha Mulleti Saraqi, studiuese
Festim Liti
Gjelosh Gjokaj- piktor
Gëzim Gurga (albanolog, Universiteti i Palermos, Itali)
Giuseppina Turano (albanologe)
Gëzim Alpioni (sociolog, Universiti i Birmingham-it)
Gezim Basha (poet, përkthyes)
Gjon Berisha (historian, Instituti i Historisë)
Gjergj Filipaj (gazetar, shkrimtar)
Gjon Keka (publicist)
Gjergj Bajram Kabashi (publicist)
Gani Korça, gazetar
Gazmend Berisha, mësues
Genta Druga, menaxhere e marketingut, New York University, Tirane
Gezim Mekuli, magjistër i shkencave te mediave, publicist
Gjovalin Lumaj , poet
Gezim Sukaj
Geroge Kroi
Griselda Doka, doktorante për gjuhe dhe letërsi shqipe ne Universitetin e Kalabrise
Gezim Rumi
Gjergj Deda, përkthyes, poet, president i shoqatës shumëkombëshe te emigracionit, Itali
Gjergj Dedaj
Gjergj Habilaj, shoqata "Miqësi e Bashkëpunim me Europen"
Gjokë Paloka
Gjon Keka, doktorant ne politologji
Gjon Marku
Gjon Ukaj
Giorgio Deda
Gjok Spaqi
Gjon Man Ukaj, student i arkitekturës
Gentian Ukshini
Haxhi Muhaxheri, krijues letrar
Halil Haxhosaj (shkrimtar, kritik letrar)
Hasan Qyqalla
Hekuran Iljazi
Hegla Kapllani, maturante
Hetem Elshani
Ismail Kadare (shkrimtar)
Iris Elezi (regjisore)
Imer Mushkolaj (publicist)
Isak Ahmeti (albanolog, shkrimtar)
Ilire Zajmi-Rugova (shkrimtare, gazetare)
Irena Gjoni (poete)
Isuf Bajraktari Mirashi- Studiues
Ismail Rugova (bibliotekar, përkthyes)
Isak Berisha
Ingrid Marena
Hamdi Abazi, dramaturg, regjisor dhe producent
Ilir Yzeiri, kritik, publicist
Ilir Konti, gazetar
Isa Bicaj, instituti i Historisë, Kolegji “Juridika
Ilaz Aliu, muzikant
Ilir Rroseni
Iliriana Osmani, juriste
Izir Rexha, pedagog
Ilir Shahini, restaurator veprash arti
Ibadete Shashivari-Ahmeti
Jahja Drançolli (historian, ligjërues)
Jusuf bajraktari,
Jonila Godole (përkthyese, shkrimtare)
Jeton Kelmendi (poet)
Julia Dh. Gjika, poete
Jeton Maliqi, Universiteti Victory
James Wm. Pandeli, shkrimtar – ShBA
Jeton Ndrecaj
Jeton Morina
Jeton Vulaj
Jehone Hajdini (studente master Kurrikulim dhe mësimdhënie dhe studente ne ekonomi)
Kujtim M. Shala (kritik i letërsisë, Universiteti i Prishtinës)
Kolec Topalli, albanolog, anetar i Akademise se Shqiperise e Kosoves
Kole M. Berisha (ish kryetar i parlamentit të Kosovës, publicist),
Kolec Traboini (poet, kineast)
Kujtim Kurti, drejtor ekzekutiv, Levizja per Perparim e Turizmit.
Korab Zhuja, shkenca kompiuterike
Kristaq Koliçi, inxhinier i naftes
Kadrie Kryeziu Bejtullahu, poete, juriste, gazetare
Krist Dhzhmani, inxhinier i elektros
Kristaq Dhamo, regjisor, Artist i Popullit
Kastriot Marku, albanolog
Kolë Krasniqi, dekan në UP
Kasam Shaqirvela, shkrimtar, studiues
Kole Krasniqi
Kastriot Veselaj, student master per histori
Korab Dibrani
Kole Gecaj
Klajd Kapinova
Kristina Rrasi (poete
Kastriot Marku (studiues i letwrsis)
Koli Puka
Kujtim Kurti (Drejtor Ekzekutive-Levizja per Perparimin e Turizmit)
Kumriye Kamere
Kasam ShAQIRVELA (shkrimtar)
Kola Herr Kola
Kadrije Ukshini
Lazer Stani (shkrimtar)
Lucia Nadin (albanologe)
Lush Culaj (historian, Instituti Albanologjik i Prishtinës)
Leonard Seiti, poet
Luan Krasniq (boksier, kampion i shumwfishtw)
Lorik Cana, futbollist
Ledia Dushi (poete, përkthyese)
Lis Bukuroca (Naser Aliu) (publicist)
Lediana Stillo (poete, përkthyese)
Lirim Shabani, magjistër i Diplomacisë – Tetovë
Laze Bregasi, mjek
Lulzim Ahmeti, gazetar, kandidat per studimet master UP
Lebit Murtishi, arsimtar, poet
Leonora Zefi, Shoqata
Leke Zef Pepkolaj, kandidat PhD, Salerno, Itali
Lubjana Boci, agjente udhetimesh
Lulzim Shazivari, Instituti Federativ Zviceran per Media
Lulzim Hajdari Shkrimtar
Luz Pernokaj, bibiotekar
Leke Mrijaj
Luan llapi, mesues
Leke Gjoka, poet, gazetar
Luigj Rrok Martini
Luis de Rosa, albanolog
Luan Tetaj (Instituti i Historisë)
Leon Duhanaj, publicist
Linart Papaj
Leunora Krasniqi
Lumo Kolleshi
Leda Kushova
Leonit Geci, arkitekt
Lulzim Bazhdaraj
Lavdie Mato, mesuese
Lorenc Mato, inxhinier pyjesh
Luz Thaqi (veprimtar)
Lek Lulguri
Land Molla
Matteo Mandalà, albanolog, Universiteti i Palermos, Itali
Majlinda Bregasi, albanologe, Universiteti i Prishtinës
Martin Berishaj, politikolog, Universiteti i Lublanës
Marqe Domgjoni
Margarita Markaj, shkritmare 
Mark K. Shkreli, Bankier
Muhamet Shatri,historian, kryetar dhe koordinator për Kosovë
Monica Genesin, albanologe, Universiteti i Salentos – Lecce, ItaliMaks Velo, piktor
Mirela Kumbaro, perkthyese, Universiteti i Tiranes
Mentor Quku (historian i letërsisë)
Merita Mulaku Jaha, Universiteti i Prishtines
Muhamet Mavraj, botues i gazetes Epoka e Re
Migena Kapllani (arsimtare)
Mira Tafani (arsimtare)
Metë Bytyqi, botues i gazetes Lajm
Murat Gecaj sekretar i përgjithshëm i mësuesve të Shqipërisë
Marian Sopi, shkrimtar, përkthyes
Mirash Hajdaraj, arsimtar
Muhedin Cami, jurist
Menita Ljarja, përkthyese
Mathieu Aref, historian
Mihallaq Qilleri, shkrimtar – Tirane
Mona Agrigoroaiei, publiciste, veprimtare
Marjan Bunaj
Manuel Kabashi
Muharrem Krasniqi
Martin Zef Skelaj
Mirel Sharxhi
Mustafe Shabani
Musa Ramadani
Minire Fetahu, producente RTK
Merita Bajraktari, shkrimtare
Marjan Berishaj
Mirjeta D. Muhaxheri
Mahmut Selimi
Maliq Istrefi
Melisa Kacollja
Milazim Kajtazi
Muhamed Bekteshi
Mirela Zefi
Miti Laska
Migjen Baftiaj Historian
Ndue Ukaj (kritik i letërsisë, shkrimtar)
Natasha Lushaj (poete, kritike letrare)
Ndue Gjika (shkrimtar)
Nexhat Latifi (biznismen)
Naum Prifti, shkrimtar New York
Ndue Pali
Nora Laqi -Historiane Shkoder
Nexha Gjema (arkitekte)
Nebih Bunjaku, poet, profesor
Ndue Dedaj, publicist
Naser Shillova, gazetar, producent, Londer
Naim Syla, inspektor STA
Naser Ramadani, Agjencia e Lajmeve Kosova Info
Nexhat Emrullahu
Nikolle Loka, master pedagogji
Nebih Sulejmani
Ndreke Ndoci
Nue Oroshi
Nexha Gjema, arkitekte, Hollande
Nushi Istrefi, afarist
Nora Pernokaj-Thaqi
Nol Palushi - Student i marrëdhënieve Ndërkombëtare/Diplomacisë (Uni St.Gallen, Zvicërr)
Oli Bregasi, mjeke
Olger Alushi, afarist
Orjeta Hashrova
Persida Asllani (kritike e letërsisë, Universiteti i Tiranës)
Pandeli Çina (mjek)
Paloja Nemi
Pal Ndrecaj, shkrimtar
Preveza Abrashi (kirurge)
Prend Buzhala, shkrimtar, kritik i letërsisë
Petrit Palushi, shkrimtar, kritik letrar
Peter Tase, përkthyes
Petrit Ruka, poet, kineast
Petrit Sokoli
Petro Dimitri
Petraq Pali , shkrimtar , shteti Virgjinia
Preke Brahimi-veprimtare
Pal Sokoli, shkrimtar
Pandeli Koçi (Sazan Goliku), shkrimtar
Pjerin Ndreka, poet
Pal Shtufi, pedagog
Pal Canaj, mësimdhënës
Petro Dhimitri, gazetar dhe piktor
Pajtim Balaj, shkenca politike
Pjerin Gjonmarkaj, këshilltar i teknologjisë informative
Patrik Gjokaj
Pren Domgjoni
Petrit Ruka
Pjerin Gjomarkaj, inxhinir
Patrik Gjokaj
Qibrie Demiri- Frangu, poete, Universiteti i Prishtinës
Qazim Namani, historian
Romeo Gurakuqi, historian, UET
Rudolf Marku, shkrimtar
Romeo Çollaku, shkrimtar, përkthyes
Ragip Syla, shkrimtar
Ragip Kçiku
Rita Salihu, poete, veprimtare, nderuar me Urdherin Nene Tereza
Rexhep Shahu, poet, publicist
Rozi Theohari, shkrimtare
Romeo Hanxhar, Universiteti i Tiranës
Raimonda Moisiu, shkrimtare, gazetare
Rezart Palluqi, shkrimtar
Ragip Rugova
Rinald Meta, përkthyes
Rafet Beqiri
Rema Duli, farmaciste, Londër
Rexhep Misini, arsimtar
Ridvan Muslija
Rushan Livoreka, hotelier
Rajmond Pernokaj, ekonomist
Rezart Palluqi
Rrezarta Bytyqi
Ramiz Abdyli,koordinator për Trojet Lindore
Reshat Murati, Akademia Policore, Kosove
Rina Ismailati, studente
Rina Krasniqi
Rajmonda Permeti, mesuese
Rexhep Dedushaj, historian, publicist nga Vuthajt
Mr.sc.Ramadan Mehmetaj-Historian Pejw
Rrok Berisha, publicist, poet
Rilind Meta
Rudina Dalip- Mala (përkthyese, mësuese e gjuhës italiane)
Rushit Arifi, mjek
Sadik Bejko, poet
Sali Bashota, poet, pedagog në Universitetin e Prishtinës
Sali Bislimi, veprimtar
Skender Zogaj, shkrimtar, publicist
Skender Buçpapaj, publicist
Sabit Rrustemi, poet
Sabri Shehu
Sabit Gashi, meteorolog, ANP A. Jashari
Sabit Gecaj, poet, publicist
Sadik Krasniqi, poet
Sadik Shabani, kameraman
Sadri Rambaja, Universiteti Iliria
Skender Baca, mjek
Skender Sopa (Psikolog)
Syle Dobroshi, perkthyes
Shpresa Ahmetaj, mjeke
Sali Rexhaj, publicist
Sonila Alushi, afariste - Bergamo, Itali
Selman Etemi, studiues, afarist
Selim M Nengurra, deputet ne Norvegji
Sali Ruci
Suzana Zisi
Sinan Kerpaci
Silvana Berki, poete
Simoni Broz, mësues letërsie, shkrimtar
Sadik Krasniqi, poet
Sylejman Ahmeti
Sylë Muja  poet  piktor
Shaban Sinani, studiues dhe historian i letërsisë
Shaip Emerllahu, drejtor i Manifestimit “Ditët e Naimit, poet
Sevdije Rexhepi ( Poete )
Shkendie Dobruna, kirurge plastike
Shpetim Hoxha, artist, piktor
Shkodran Imeraj , historian, Instituti i Historisë
Shpresa Ahmetaj
Shkodran Shala
Shahu Graceni
Shkelzen Krasniqi
Shkodran Ramadani, shkenca politike
Shpend Bengu, pedagog i historisë se artit dhe multimedias
Shpend Sollaku Noe, shkrimtar
Shahbaze Vishaj
Shpati Koleka
Shpend Gjugja, ekonomist
Sotir Sokoli -Jurist
Suzana Berisha (studente e psikologjise, dhe politologe
Trina Gojani, poete, përkthyese
Tomorr Beqollari, veteriner
Toni Logu
Tonin Musa
Thans L. Gjika, Studiues i letërsisë dhe historisë shqiptare
Thoma Duka
Tomë Mrijaj
Uk Lushi, shkrimtar, publicist
Uran Krasniqi, gazetar
Willy Gjon Kamsi-Ish ambasador i parë i Shqipërisë në Vatikan,studiues Shkodër
Vlora Baruti, muzikante
Virgjil Kule, publicist, studiues
Vladimir Beja, ish-komandat i flotës
Visar K. Berisha, mjek, Universiteti i Prishtinës
Visar Zhiti, poet, Mjeshtër i Madh
Valbona Beqiri, kardiologe
Valentin Juncaj, arkitekt
Venera Lekaj, inxhiniere e ndërtimtarisë
Valbona Bozgo Musai, shkrimtare
Victoria Fitore Malo, magjistër i shkencave politike, afariste
Vesel Kryeziu, arsimtar
Virion Graçi
Vita Bllanushi, arsimtare, Itali
Vincenzino Ducas Angeli Vaccaro
Venera Ahmeti, stomatologe
Vilson Mirdita, ish-ambasador i Kosovës ne Gjermani
Vesel Kryeziu, arsimtar
Vincenzino Ducas Angeli Vaccaro (eseist historik - Kalabri, Itali)
Vladimir Stojani- Burill (ekonomist industrie)
Vedat Xhymshiti, fotoreporter lufte
Vlashi Fili , inxhinier nafte, Filadelfia
Veton Rugova, gazetar, publicist
Venera Ahmeti, stomatologe
Valon Kurtishi (publicist, shoqëria civile – Maqedoni)
Vasil Qesari
Vasil Ulndreaj
Valon Segaqi
Viktor Perlaska, gazetar
Valentina Cuni
Valbona Gashi
Vjollca Kaciu
Vera Kolgjeraj
Vita Blloshmi (mësuese)
Vudi Xhymshiti
Valdrin Nuredini
Valon Mehmeti (gjeodet)
Xhavit Beqiri, albanolog, poet, Universiteti i Prishtinës
Xhemal Ahmeti, kritik letrar, publicist
Xhevat Rexhaj, publicist, veprimtar
Xhuliano Bregasi, student
Xhevat Ukshini
Ylli Përmeti, studiues
Yllka Filipi, poete, kritike e letërsisë
Yllkë Sadiku
Ylber Selmani (ish-luftëtar i UCK, dhe invalid i luftës)
Zenel Kelmendi (ish rektor i Universitetit të Prishtinës)
Zef Gjeta ( ILB)
Zef Ndrecaj
Zymer U. Neziri, studiues, epikolog
Zamira Matoshi
Zana Cimili, gazetare, producente
Zoje Krasniqi-Duzhmani, prof e Gjuhes angleze
Zyba  Hysa  poete  Vlorë
Zija Shoshi (biznesmen)
Zhaklina Files, politologe

Skllavërimi i pabesueshëm i Shtetit të Kosovës përkundrejt privilegjeve të çmendura të qeverisë turke.

nga arbëreshi Vincenzino Ducas Angeli Vaccaro - pasardhës i familjes aristokrate shqiptare mesjetare Duka- Ëngjëlli.

(me kërkesë të autorit përktheu nga italishtja dhe përshtati në gjuhën shqipe: Brunilda Ternova)

Do të ishte diçka shumë e mirë sikur të gjithë ne, në këtë anë të botës, ta konsideronim Historinë si një mësuese jete dhe shërbëtore të së vërtetës. Është e nevojshme të dihet se një popull pa histori është jetim si nga nëna ashtu edhe nga baba, e gjithashtu duhet të mbajmë mend se një popull shërbëtor nuk ka asnjë të ardhme përparimi të vërtetë e nuk mund t’ua garantojë atë fëmijëve të tij. Një komb krenar për origjinën e vet dhe për ngjarjet historike që i përkasin, duhet të përfaqësohet dhe të qeveriset nga burra krenar dhe jo renegat të bindjeve dhe ndërgjegjes së tyre. Ndodhi që mbrëmjen e kaluar, me anë të disa mediave shqiptare përtej Adriatikut, u informova për vënien në jetë të disa akteve vërtet “turke”: konkretisht qeveria turke, që tani na e deklaron veten mike ose “mbrojtëse” të Kosovës, kërkon ti imponojë kësaj të fundit revizionimin me shumë ndryshime thelbësore të përmbajtjes së disa teksteve shkollore të historisë që kanë të bëjnë me periudhën osmane e që përdoren nëper shkollat publike të arsimit parauniversitar. Duke reflektuar mbi këtë ngjarje, i bëra pyetjen vetes: Por e gjith kjo çështje nuk është e lidhur me civilizimin, zakonet e mira dhe dinjitetin e një populli të lirë, qe është ende në kërkim të identitetit të tij etnik dhe kulturor? Dikush ka guxuar të deklarojë se në mes të dy popujve egziston bashkëpunimi dhe miqësia, por ama një mik i vërtetë nuk i imponon tjetrit ato bindje që i leverdisin atij më shumë. Deklaratat e qeverisë turke - përmes ambasadorit të saj në Kosovë, Songul Ozan -, duke kërkuar ndryshimin e përmbajtjes së teksteve shkollore kryen një akt të qartë fyerje përkundrejt Kulturës, Historisë, protagonistëve të ngjarjeve historike si edhe vet studjesve. Ministri i Arsimit të Kosovës, zoti Buja, u shfaq në favor të kësaj rezolute duke rënë dakord me diplomatin turk se kjo do të jetë një bazë e mirë për konsolidimin e marrëdhënieve të mira mes dy vendeve.

Ashtu siç shkruan gazeta “Jeta në Kosovë” fjalët “dhunë dhe vrasje” do të zëvendësohen nga fjalët “pushtim dhe burgosje”, shprehja  “osmanët vranë shumë shqiptarë” është fshirë tërësisht, ose fraza “merreshin masa të rrepta ndaj atyre që nuk ishin të fesë islame” do të transformohet në “të gjithë shtetasit në viset e tyre të pushtuara nga Perandoria Osmane, në jetën e përditshme ishin të barabartë para ligjit”, etj.

Po a mund ju ta imagjinoni sikur në ditët e sotëme shteti i Izraelit dhe i Gjermanisë të bien dakord për ndryshimin e historisë në përmbajtjen e saj dhe ndoshta ta transoformojnë Hitlerin ne një shenjtor? Si mund ta ëmbëlsoni Historinë... duke e shtrembëruar atë?

Mos vall Turqit duan të lënë në harresë masakrën që kryen në mënyrë çnjerëzore në Vaikal afër Ohërit në prill 1465, ku tetë prej gjeneralëve më të mir të Gjergj Kastriotit si Moisiu i Dibrës, Muzaku i Angjelinës (Golem Arianiti), Moisi Gjurica, Gjin Muzaka, Gjon Perlati, Nikollë Berisha, Gjergj Kuka, Gjin Maneshi, u rropën të gjallë dhe trupat e tyre u’a hodhën qenve për ti ushqyer?

A mund të lënë turqit në harresë genocidin një shekullor kundër popullsisë armene? Nga viti 1895 deri në vitin 1997 janë masakruar nga turqit rreth 250,000 armenë. Jo zotërinj, ju nuk mund ta fshihni Historin! Edhe pse mund ta ndryshoni atë në letër ju nuk do mund ta fshihni kurrë nga guri i kohës ku e pavdekshme do të mbetet e gdhendur!

Link i artikullit në gjuhën italiane: http://arberiaitalia.blogspot.it/2013/03/incredibile-asservimento-dello-stato_11.html

Intervistë me këngëtarin arbëresh Claudio La Regina

nga Brunilda Ternova 

Jemi në shoqërinë e Claudio La Regina, autor këngësh dhe muzikant italo-arbëresh, të cilin publiku shqiptar ka patur mundësinë ta njohë për herë të parë në vitin 2009 falë Festivalit të 48 Kombëtar të Këngës në Tiranë. I lindur në Cesena të Italisë, më 27 korrik 1976, më rrënjë të ngulura thellë në trashëgiminë ende të gjallë te traditave muzikore arbëreshe, është një përfaqësues i denjë i muzikës së lehtë arbëreshe dhe italiane.

Brunilda Ternova: Klaudio të falenderoj për mundësinë që na krijove për të na dhënë këtë intervistë. Së pari, do dëshironim të na tregoje diçka nga vetja dhe nga fillesat e karrierës tënde artistike.

Claudio La Regina: I jam afruar botës së muzikës që në moshë shumë të re, kur isha shtatë vjeç, e në këtë fazë të jetës fillova të marr mësimet e para në instrumentin muzikor të pianos. Kam luajtur në piano përreth dhjetë vjet, por kur zhvillova provimin në Konservatorin e Muzikës nuk u pranova për shkak të praktikës së përhapur të rekomandimit që egziston në Itali. Më pas, në muajin maj të vitit vijues më thirrën sërisht për të përsëritur provimin, por vendosa të mos paraqitesha. Fillimet e mia artistike nisin në një farë mënyre në formë shakaje, kur së bashku me disa miq formuam një grup muzikor ku unë natyrisht duhej të luaja në tastierë. Meqënëse njëri nga miqtë e mi më të mirë  i cili i binte kitarës, kishte një dorë me dimensione të vogëla për ti rënë akordeve specifike muzikore, vendosëm që ai ti binte tastierës ndërsa unë të këndoja. Faktikisht nuk kisha kënduar asnjëherë deri në ato momente dhe fillova ta bëja thjesht për zbavitje, por nga kjo lojë lindi si rrjedhojë një pasion i shfrenuar për këngën, gjë që më shtyu të marr mësime private për dhjet vjet të tjera rresht.

Brunilda Ternova: Sipas teje cila është gjëja më e vështirë për të komunikuar për një artist?

Claudio La Regina: Në qoftë se akti i komunikimit nuk ka një mesazh në vetvete, atëherë do të thotë se i mungon historia, i mungon ideja, i mungon akti i të rrëfyerit dhe i përvojës së dobishme. Nuk mund të flasim për komunikimin sikur të ishte një objekt pa një mesazh të qartë, pasi në atë rast komunikimi transoformohet në një guackë boshe. Rregullorja, nëse mund ta quajmë kështu në rastin tim, është që të jem në gjendje të shpjegojë përmes muzikës thjeshtësinë e jetës. Shpesh ndodh që njerëzit kanë tendencën ti komplikojnë gjërat dhe për këtë arsye si rrjedhojë komplikojnë edhe jetën e tyre në mënyrë të egzagjeruar. Si artist, duhet të jesh në gjëndje ti bësh njerëzit të kuptojnë se kur fshihen pas përdorimit të drogës, pas shishes së alkoolit ose të diçkaje tjetër nuk është se i zgjidhin problemet e tyre, por përkundrazi i zmadhojnë akoma më shumë – qofshin ato probleme ekzistenciale ose të ndonjë natyre tjetër. Është e rëndësishme të kuptohet se nuk duhen keqtrajtuar njërzit pa mbrojtje si femrat, fëmijët, të moshuarit, etj, për tu ndjerë të fortë e për të kënaqur egoizmin për “superioritet”. Unë besoj se njerëzit e këtij lloji nuk kanë kuptuar se për çfarë shërben vërtetë jeta dhe se çfarë kuptimi ka ajo, sepse është dialogu mjeti i vetëm i komunikimit qe i kundervihet çdo forme dhune. Kur jeta të vë në frontin e vendimeve të rëndësishme ose kur të “godet dhunshëm” duke të fundosur e “shkallmuar” ekzistencën në atë masë sa nuk dëshiron të reagosh, pikërisht ai është momenti kur duhet të reagosh, të ngrihesh e të ecësh përpara edhe në qoftë se rruga është e vështirë dhe e pjerrët. Duhet të rrëzohesh në mënyrë që të kuptosh sesa je i aftë për tu ringritur sërisht.

Të shkosh kundër rrymës në shoqërinë e sotme nuk do të thotë të jesh i rrëmbyer, të mos respektosh rregullat ose të jesh moskokëçarës ndaj gjithçkaje e ndaj të gjithëve. Mund të jesh i fortë edhe kur qan, dhe një person i cili është i aftë të shfaqë haptazi emocionet dhe ndienjat e tij duke derdhur edhe lot për diçka në te cilën beson, qoftë ajo një dashuri, një pasion, apo diçka tjetër, është vërtetë një Qënie Njerëzore. Por për të bërë këtë gjë duhet të jemi njerëz inteligjent, sepse inteligjenca është aftësia për të zgjidhur problemet e jetës.

 Brunilda Ternova: Si lindi idea për të marrë pjesë në Festivalin e 48° Kombëtar të Tiranës në vitin 2009 dhe pse pikërisht me këngën “Ave Maria” në gjuhën arbëreshe?

Claudio La Regina: Në repertorin e këngëve të kompozuara nga vëllezërit arbëresh Scaravaglione gjendej edhe kënga e mrekullueshme “Ave Maria”, me të cilën u dashurova marrëzisht dhe kërkesa ime për ta interpretuar u pranua pozitivisht prej tyre. Kënga trajton tragjedinë e vitit 1997, kur një anije me emigrant shqiptarë që ndodheshin në bordin e saj, fundoset në ngushticën e Otrantos. Pas fitores në Festivalin e Këngës Arbëreshe (2007) i shpreha Francesco Scaravaglione dëshirën për të marrë pjesë në Festivalin Kombëtar të Tiranës, duke marrë parasysh faktin se ata kishin qenë pjesëmarrës vite më parë. Ai me keqardhje u shpreh se nuk i kishte ruajtur kontaktet, por se do gjenim një mënyrë për ti dërguar pjesët muzikore për përzgjedhjen në Festival. Pas dy muajsh kërkimi patëm mundësinë të gjenim adresën elektronike të Festivalit ku dërgova tre këngë, e nga të cilat u përzgjodh pikërisht “Ave Maria”. Kjo këngë u pëlqye shumë nga mjeshtri Selim Ishmaku, që për më tepër, kur mberrita në Tiranë me trajtoi sikur të isha nipi i tij, duke u përkujdesur për mua e duke zgjidhur çfarëdolloj problemi që mund të kisha. Gjithashtu një ndihmë të madhe me ka dhënë edhe zonja Tina Tafa e Radio Tiranës e cila u tregua shumë miqësore dhe e sjellshme. Nga përvoja e Festivalit të Tiranës kam mësuar shumë. Përjetova dhe njoha nga afër realitetin shqiptar për të cilin kisha dëgjuar kur isha akoma fëmijë nga rrëfimet e emigrantëve shqiptarë që jetonin në Spezzano Albanese. Falë rrëfimeve të tyre, ndërsa më flisnin për jetën që zhvillohej në Shqipëri, kam dëgjuar për herë të parë edhe për Festivalin Kombëtar të Këngës. Dhe kur pikërisht unë u prezantova në po të njëjtën skenë bashkarisht me artistët më të mirë shqiptar, për mua kjo ishte një ëndërr që më në fund bëhej realitet. Le ta themi midis nesh: kur isha në skenë këmbët më dridheshin nga emocionet.

Brunilda Ternova: Do të rigjejmë sërisht në Shqipëri në vitin 2011 për të marrë pjesë në Festivalin e 50° Kombëtar, dhe këtë herë me këngën “Kur Te Pasha” me muzikë te Francesco Scaravaglione. Fshihet ndonjë histori e vërtetë me rëndësi personale prapa kësaj kënge aq sa të zgjidhej për të konkuruar në një aktivitet artistik të këtij kalibri?

Claudio La Regina: Kënga “Kur Te Pasha” në fakt është shkruar dhe kompozuar nga Francesco Scaravaglione, por në kohën kur u zhvillua Festivali u trasnkriptua gabimisht sikur unë isha autori i tekstit. Vetë autori, Francesco, më ka shpjeguar se kënga është e lidhur me një histori të vërtetë e shpreh gjendjen shpirtërore të dashurisë dhe pasionit për një person të rëndësishëm të jetës së tij. Kenga i është dedikuar bashkëshortes së tij, takimit të tyre të parë dhe çfarë përfaqsonte ky takim për autorin. Pra bëhet fjalë për vetëdijen e lindjes së një dashurie të madhe që do zgjasë përgjithmonë.

Brunilda Ternova: Nga e merr frymëzimin për të shkruar tekstet dhe për të krijuar këngët e tua?

Claudio La Regina: Frymëzimin e marrë nga çdo gjë që më trasmeton emocione, nga natyra, nga thjeshtësia e gjërave, nga një pik loti apo nga një buzëqeshje, nga vështirësite dhe nga historitë e përjetuara përgjatë udhëtimit të jetës, etj. Nuk jam në gjendje të them saktësisht se ku e gjej frymëzimin, sepse ndonjëherë thjesht ndodh e më së shumti ndodh pa e kuptuar edhe unë vetë. Ndonjëherë shkruaj diçka dhe më ndodh të pyes veten i habitur: “Po kjo nga më erdhi?”.  Mundohem gjithmonë nëpërmjet muzikës, emocioneve dhe teksteve të mia të sjell pak ngjyra aty ku gjithçka është e venitur, pak paqe aty ku ka shumë melankoli, të sjell një gjendje të re shpirtërore atyre që më dëgjojnë duke marrë shtysë nga një reflektim apo nga diçka tjetër. Për mua nuk është e rëndësishme të fitoj në festivale ose konkurse, sepse unë fitoj sa herë që arrij të përcjell një emocion dikujt tjetri, sa herë që lexoj entuziazmin në sytë e atyre që dëgjojnë atë që kam shkruar dhe që këndoj. Për mua është e rëndësishme të jap diçka nga vetja ime, jo vetëm si një artist por edhe si njeri. Mirëpo nuk e di nëse i’a dal mbanë gjithmon.

Brunilda Ternova: Është e vërtetë se teknika dhe interpretimi janë dy aspekte të pandashme për një këngëtar?

Claudio La Regina: Unë besoj se teknika dhe interpretimi janë dy gjëra të ndryshme, por nëse përdoren mirë mund të shkrihen shumë bukur me organin vokal. Teknika rrjedh nga studimi dhe përgatitja didaktike, dhe një teknikë e mirë rrjedh nga një studim i plotë dhe me shumë sakrifica. Ndërsa interpretimi mendoj se është më shumë subjektiv, sepse lind nga ndienja, nga veçoria e zërit, nga thellësia e shpirtit dhe nga çfarë është në gjendje të komunikojë zemra përmes mjetit të komunikimit që në këtë rast është ‘zëri’. Interpretimi nuk ka nevojë për një zgjerim vokal maksimal edhe pse është kënaqsi të dëgjosh një këngëtar i cili ka një shtrirje të bukur vokale. Por ama, të kesh një shtrirje të madhe vokale pa pasur dhunti interpretuese nuk shpie gjakundi dhe saktësia është e pavlerë sepse të duhet Origjinaliteti. Por ky është vetëm mendimi im modest dhe mënyra ime e të parit të gjërave.

Brunilda Ternova: Cilat janë veshtirësitë që përball një artist i ri në Itali dhe cilat janë problematikat përkatese? Është e vërtetë që vetëm muzika e mirë në ditët e sotme nuk është e mjaftueshme për të krijuar bazën e suksesit të një artisti - pavarësisht nëse ka apo jo talent?

Claudio La Regina: Vështirësitë e hasura nga një artist i ri në Itali janë nga më të ndryshmet duke filluar nga skarciteti i vlerësimit të talentit, nga mungesa e hapësirave dhe nga ingranazhi shtypës i parasë - në kuptimin se edhe n.q.s. ke talent por nuk ke të njohur e para nuk realizon asgjë, stacionet radiofonike nuk i mbështesin talentet e reja por gjithmonë trasmetojnë artistët e mirënjohur; shtëpitë diskografike të kërkojnë që ta vetfinancosh projektin tënd dhe nëse gjithçka shkon mirë atëhere edhe mund të bisedohet, etj. Këtë e vërteton fare mirë festivali i Sanremos, pjesmarrja në të cilin kushtezohet nga fakti nëse ke ose jo një shtëpi diskografike që të paguajë për pjesëmarrjen tënde. Diçka krejt ndryshe në Festivalin Kombëtar të Tiranës i cili sipas mendimit tim nuk ka asgjë për ti patur zili Sanremos italiane. Po të tregoj një ngjarje që me ndodhi para pak ditësh në mënyrë që të shpjegoj më qartë atë që dua të them: ndodhesha në një stacion privat radiofonik (emrin e të cilit preferoj mos ta zë në gojë) në Italinë veriore, për të pyetur nëse mund të transmetonin disa nga këngët e mia dhe përgjigja ishte se këtë gjë mund ta bënin vetëm përkundrejt një pagese (të cilën e konsideroj edhe të drejtë). Atëherë i pyeta se si mund të bëhen të njohur artistët e rinj, nëse stacionet radiofonike nuk u japin atyre mundësinë për të transmetuar këngët në radio, sidomos, në mungesë të burimeve financiare për të paguar transmetimin. Reagimi nga ana e përfaqësuesve të stacionit të radios ishte kjo: “Nëse unë vendos të transmetoj këngët e tua dhe ti bëhesh i famshëm, atëherë kush më paguan mua?”. Nga kjo mund ti nxjerrësh vet konkluzionet.

Brunilda Ternova: Sa e njeh muzikën shqiptare dhe çfarë mendon për rrymat e ndryshme muzikore në Shqipëri?

Claudio La Regina: Kam dëgjuar më shumë muzikën popullore folklorike që ka origjinë shumë të lashtë e që dallon midis veriut dhe jugut të Shqipërisë. Është një lloj i veçantë muzikor i lidhur ngushtë me identitetin e vet kulturor, dhe që zhvillohet në këngë që flasin për historinë, për heronj kombëtarë e në këngë të tjera më të ëmbëla që flasin për dashurinë, për punën, etj. Është një muzikë që falë infleksionit tipik të sjell në mendje në mënyrë të pashmangshme zonën ballkanike. Nuk e njoh dhe aq mirë muzikën klasike por di se ka lindur në vitet ‘20-të dhe përfaqësuesi i saj më i madh është padyshim Zadeja. Në vitet e fundit, muzika shqiptare ka pësuar shumë ndikimin e muzikës perëndimore dhe si rezultat kanë lindur shumë grupe rock, pop, hip-hop dhe rap. Në Festivalin e Këngës në Tiranë pata mundësi të njoh shumë personazhe të botes muzikore moderne shqiptare si Bojken Lako, Juliana Pasha, Keisi Tola e shumë të tjerë. Muzika është gjithmonë në transformim të vazhdueshëm, por unë mendoj se nuk duhet braktisur origjina jonë muzikore dhe të merret vetëm ajo që na propozohet nga vëndet e tjera, sepse kështu nuk përmirësohemi. Unë mendoj se duhet të përpiqemi të lidhim aspektet e vjetra me ato të reja duke shpikur një zhanër të ri, që ndoshta mund të krijojë interesa të reja qofshin ato muzikore ose të nje lloji tjetër.

Brunilda Ternova: Çfarë di për Shqipërinë e regjimit komunist?

Claudio La Regina: Di që komunizmi në Shqipëri filloi menjëherë pas Luftës së Dytë Botërore dhe ana e vetme pozitive ishte se fillimisht, shteti socialist u mundua te rimëkëmb vendin duke ndërtuar fabrika, rrugë, centrale energjitike etj. Ndërsa nga ana tjetër, në Shqipëri ishte vendosur një diktaturë totalitare e ngurtë që kufizonte në mënyrë drastike lirinë e shprehjes dhe të mendimit. Duke qënë se unë vet nuk e kam jetuar një regjim të tillë nuk mund të jap një gjykim subjektiv, por duke folur me njerëz të ndryshëm që e kanë përjetuar, di që ishte një periudhë negative për popullin shqiptar.

Brunilda Ternova: Muzika shpesh të ndjell vendet dhe shijet e origjinës së një artisti. Bota arbëreshe është shumë e pasur në histori, kulturë, art e sidmos me muzikë folklorike, madje muzika arbëreshe është kandidate në UNESCO për t’u përfshirë në listën e trashëgimisë jomateriale të njerëzimit. Personalisht çfarë mendimi ke për këtë trashëgimi kulturore pjesë e së cilës je, dhe si i je afruar muzikës arbëreshe?

Claudio La Regina: Nuk mund të jetosh pa kulturën dhe pa traditat e tua, pa vendet e tua të origjinës ku je rritur, pa mënyrën tënde të të menduarit e të vepruarit, pa njerzit e tu dhe kjo është arsyeja pse bota ime muzikore, është e lidhur ngushtë me kulturën time, pra me të qenurit Arbëresh! Kjo ndikon shumë në formimin tim, qoftë muzikor ashtu edhe në stilin tim të jetës, si pasojë edhe karriera ime preket gjithmonë pozitivisht. Duke qënë arbëresh, përveçse italian, do të thote se jam më i pasur si në aspektin kulturor ashtu edhe gjuhësor, dhe kjo më bën më shumë të vetëdijshëm për atë që unë jam dhe atë që mund të jem!

Në botën e këngës arbëreshe më kanë afruar vëllezërit Scaravaglione, që vleresonin shumë zërin dhe aftësitë e mia interpretuese, dhe me të cilët gjatë viteve ka lindur një bashkëpunim i gjatë qe i ka fillesat e veta në vitin 2000. Nisa në këtë mënyrë të këndoja në arbërisht. Në fillim ishte pak e vështirë, sepse ende nuk e flisja gjuhën arbëreshe, meqënse në familje flitej vetëm italishtja. Për këtë arsye i kërkova Prof. Francesco Marchianò – mësues i gjuhës arbëreshe – të më jipte mësime private, dhe nga këtu fillova të këndoja në italisht dhe në arbëresh. I tërhequr nga kultura, gjuha, zakonet dhe traditat ku bënte pjesë familja ime dalëngadalë u ndjeva i përfshirë dhe fillova kështu të vlerësoj një realitet të ri. Fillova duke marrë pjesë në Festivalin e 21° të Këngës Arbëreshe (2002) i cili zhvillohet në San Demetrio Corone (Kozenca të Kalabrisë) me tekste komplet të reja, ku dhe fitova vendin e tretë. Gjatë Pashkëve të vitit 2004 këndova në Spezzano Albanese për festën “Madonna delle Grazie” dhe me atë rast, ndërsa zbrisja nga skena, kam takuar Dominico Rotondaro - pronarin e Radio Arbëreshë. Domenico pasi më beri komplimentet e tij, më kërkoi ti jipja një CD me këngët e mia për ti trasmetuar në radio. Kështu nga ky takim lindi një miqësi e fortë si dhe nisën transmetimet e para në radio të këngëve të mia në Kalabri.

Në vitin 2007, më lindi ideja për të sjellë në Festivalin e Këngës Arbereshe një këngë kundër abuzimit të fëmijëve për të rritur ndërgjegjësimin kundër pedofilis dhe i kërkova Francesco Scaravaglione të shkruante në gjuhën arbëreshe një tekst. Lindi në këtë mënyrë “Kur nget nje krijatur” këngë e cila fitoi në Festivalin e atij viti dhe gjithashtu pati një hapësirë të dedikuar në  “National Geographic”. Një pjesë e të ardhurave të kësaj kënge i është dhuruar Shoqatës “Meter - Dalla parte dei Bambini” i don Fortunato Di Noto. Në verën e vitit 2008 formuam me vëllezërit Scravaglione një grup muzikor të quajtur “Muzikerè” ku këndojmë këngë arbëreshe të shkruara dhe të kompozuara nga ata. Me këtë rast jam njohur me Ferdinando Carlo Patitucci i cili - i interesuar mbi cilësitë e mia interpretuese – më kërkoi nëse doja të mirrja pjesë në “Sanremo Giovani”, por unë duke njohur mirë sesi funksionojnë gjërat në atë realitet muzikor nuk isha i interesuar.

Brunilda Ternova: Përveç konkurseve në gjuhën arbëreshe ke marrë pjesë edhe në gara të ndryshme muzikore në gjuhen italiane. Mund të na listosh disa prej tyre?

Claudio La Regina: Kam nisur të këndoj kur isha fëmijë nëpër sheshe, në lokale dhe konkurse të ndryshme e fillimisht një nga këngët që kam interpretuar ishte “L’acrobata” e Michele Zarrillo të cilën une më shumë se një këngë e konsideroj një poezi. Jam përpjekur të zgjedh këngë të veçanta që nuk i këndojnë të gjithë për tu dalluar në stilin tim, p.sh., në një konkurs kam kënduar “Ti amo ancora di più” te R. Cocciante, në Festivalin e San Marinos jam paraqitur me këngën “L’impossibile vivere” të Renato Zero, etj. Për mua ato ishin si një lloj trajnimi, sepse e ndieja brenda vetes se një ditë do shkruaja këngët e mia. Në vitin 1998 në Festivalin e S. Marinos, jam takuar me mikun dhe basistin Iro Pagano i cili - i habitur dhe entuziast nga pjesëmarrja ime sepse nuk ishte në dijeni të faktit se unë këndoja -, më pyeti pse nuk isha pjesmarrës në Festivalin Castrocaro. Kur i shpjegova se më duhej të paraqitesha me këngë të reja, e unë nuk kisha nisur te shkruaja akoma, Iro më tha se kishte disa këngë të tijat e nëse më interesonin mund ti këndoja. Nga ky episod filloi bashkëpunimi ynë i gjatë dhe një vit më pas (shtator 1999) isha pjesmarrës në Festivalin Castrocaro me këngën “Voglio fare un fuoco” të shkruar nga Iro. Kjo përvojë më dha mundësinë për të vetë-prodhuar një mini CD me titull “Un posto per noi” që përmban katër këngë të reja dhe nga aty fillon pjesëmarrja ime në konkurse të ndryshme të këngës italiane. Më vonë kam shkruar këngën autobiografike “Credo che sbagliare sia umano” bazuar në një histori dashurie, ku kuptova se duhet të gabosh për të mësuar nga jeta, por ama jo të ripërsëritësh të njëjtin gabim sërisht. Kur kam marrë pjesë me këngën “Dodi” të Iro Paganos në Festivalin “Fuoritempo” të mbajtur në Romë (mars 2003), jam njohur me kengë-autorin Stefano Manenti dhe mjeshtër Roberto Gori. Këtij të fundit i kërkova arranxhimin e një kënge që kisha shkruar për një gazetare të re kalabreze të vrarë më 9 dhjetor 2002. Është historia ngjethëse e vrasjes së një gruaje që më preku jashtëzakonisht shumë saqë vendosa ti dedikoja një këngë që është titulluar “Notte D’Inverno”. Ndërsa me Stefano Manenti me kalimin e kohës jemi bërë miq të mirë dhe bashkë-autorë të këngëve tona të ndryshme. Më pas mora pjesë në një emision televiziv në Tele Spazio Calabria ku jam takuar me menaxherin e shtëpisë diskografike “Suoneria Mediterranea” Daniele Sanfilippo, njeri i thjesht e i përulur, e me të cilin kam zhvilluar në kohë një numër të konsideueshëm bashkëpunimesh. Në vitin 2004 kam shkruar një këngë kundër dhunës ndaj grave me titull “Dentro una lacrima” me muzikë të vëllezërve Scaravaglione dhe arranxhim të mjeshtrit Franco Poggiali. Ndër këngët e tjera të mia është edhe një dedikuar Papës Gjon Pali II e titulluar “Karol” me muzikë dhe tekst të vëllezërve Scaravaglione.

Kam marrë pjesë në manifestime të shumta artistike dhe thjesht po përmend vetëm disa: në konkursin “Vota La Voce” u klasifikova në vendin e 2°; në “San Remo Nuovi Talenti” u klasifikova në vendin e 1°;  në Akademinë e Këngës të San Remos në shtator 1998; në Festivalin e San Marinos në mars 1999/2000; në Festivalin e Castrocaro korrik 2002; në konkursin “Cantarello 2000” të zhvilluar në Ivrea të Torinos; në konkursin “Festa Degli Sconosciuti” në shkurt të vitit 2001 ku ishin prezent artistët Rita Pavone, Teddy Reno dhe mjeshtëri Paolo Olmi; në Akademin e këngës së San Remos në shtator 2001/2002; në Festivalin e Napolit mbërrita në finale në vitin 2002; në Festivalin “Fuoritempo” mbajtur në Romë në mars 2003/ 2004; mbërrita në finale në edicionin XIV° të Çmimit të Madh të Këngës Italiane “Vetrina per un Disco” (festival për këngë-autorë dhe këngëtarë të rinj) zhvilluar në Romë në nëntor 2005 pranë Nuovo Teatro 33, etj.

Brunilda Ternova: Kush është Klaudio në jetën e tij private dhe në kohën e tij të lirë? Cilat janë pikat e tua të referimit në jetë? A ke ndonjë pasion tjetër përveç muzikës?

Claudio La Regina: Pikat e mia të referimit janë familja ime, që më mbështet gjithmonë në çdo vendim që marr, dhe miqtë e mi të vërtetë që janë shumë të paktë. Pa mbështetjen e tyre mendoj se nuk realizon asgjë, pasi është shumë e rëndësishme dhe e domosdoshme të kesh dikë ku të gjesh mirëbesim për të hapur zemrën, gjë që të shërben edhe për rritjen tënde personale. Ndonjëherë, kam edhe momente kur dua të rri vetëm për rritjen time shpirtërore, sepse n.q.s. nuk arrin të ndihesh mirë ‘vetëm me veten tënde’ nuk do arrish kurrë të ndjehesh mirë ‘në mes të njerzve të tjerë’. Në jetën private jam një njeri miqësor me të gjithë pa përjashtim, jam shumë shoqërues dhe nuk e mbaj veten me të madh edhe pse disa thonë të kundërtën - por s’ka ndonjë problem. Maksimumin tim e nxjerr në pah në momentet më të vështira të jetës, sepse është e lehtë të duash dikë ose ta kesh mik kur gjithshka shkon mirë. Nëse dikush si miqtë, familjarët, personi që dua dhe që është i rëndësishëm në jetën time, ka nevojë për mua unë jam prezent për ta ndihmuar. Nuk toleroj falsitetin dhe gjysmë të vërtetat, preferoj më shumë një të vërtetë të shëmtuar se sa një gënjeshtër të bukur. Në rrjedhën e jetës sime kam mësuar mbi kurrizin tim të jem i duruar, të mos gjykoj, të mos marrë asgjë për të dhënë sepse askush nuk më ka ndonjë detyrim, prandaj impenjohem me shumë sakrificë dhe përkushtim, duke derdhur lot dhe djersë në çdo gjë që bëj.

Përveç muzikës një nga pasionet e mia është edhe sporti, praktikisht Body Building dhe Footing. Kohën time të lirë më pëlqen ta kalojë mbrëmjeve në shoqërinë e miqve, duke bërë shaka e duke rikujtuar kohët e vjetra - kur ende nuk egzistonte e gjithë kjo teknologji që na bën më pak të pranishëm fizikisht e shumë më tepër virtual.

Brunilda Ternova: A ke ndonjë projekt të veçantë që do dëshiroje të realizoje ose që përfaqëson një aspiratë për ty? Në të ardhmen do kemi mundësi të shohim ndonjë album të ri, ndonjë bashkëpunim të ri artistik apo turne në Itali, në Shqipëri e gjetiu?

Claudio La Regina: Aktualisht kriza ka prekur nga pak të gjithë sektoret e jetës në Itali duke përfshirë edhe atë të muzikës, megjithatë, jam duke punuar mbi disa këngë të reja dhe njëkohësisht në disa projekte. I gjithë kapaciteti im krijues për momentin është i përqëndruar gjithmonë rreth muzikës, ndërsa për pjesën tjetër të pyetjes tënde me parje me bërje në të ardhmen.

Brunilda Ternova: Një mesazh për admiruesit e tu dhe lexuesit e kësaj interviste.

Claudio La Regina: Të jenë gjithmonë vetëvetja edhe sepse të bësh një zgjedhje të tille është një rrugë që jo të gjithë dinë ta përshkojnë. Nuk është ajo që mendon se je – e aq më pak ajo që ke –, por është ajo që realizon në jetë, që të kualifikon, të jep vlerë dhe të shpërblen në të njëjtën kohë.

Brunilda Ternova: Faleminderit Klaudio!

Claudio La Regina: Faleminderit ty dhe gjithë atyre që na mundësojnë neve artistëve të rinj të përçojmë tek të tjerët artin tonë, pasionin tonë e mbi të gjitha personin tonë. Faleminderit!

Itali, 23 shkurt 2013.